CASA LATINA is gevestigd op meerdere locaties in de Haagse Doubletstraat en is in het bezit van de vergunningen die verplicht zijn voor de exploitatie van raamprostitutie. Dit betekent dat wij voldoen aan de vergunningsvoorwaarden en alle andere relevante regelgeving die in de wet zijn vastgelegd en woorden gehandhaafd en gecontroleerd door de Gemeente Den Haag in samenwerking met andere instanties, zoals het HEIT en de GGD, die hier op toe zien.
RAAMPROSTITUTIE DEN HAAG
Raamprostitutie vindt in Den Haag plaats op twee afzonderlijke locaties:
1. De Doubletstraat waar CASA LATINA is gevestigd in het Oude Centrum met 190 ramen.
2. De Geleenstraat en aangrenzende Hunsestraat in de Rivierenbuurt met 140 ramen.
GESCHIEDENIS HAAGSE PROSTITUTIE
In 1905 werd in Den Haag een bordeelverbod ingesteld, waardoor straat- en raamprostitutie toenam. Wanneer raamprostitutie precies is ontstaan, is niet helemaal duidelijk. Maar in 1911 werd in een debat in de Tweede Kamer de raamprostitutie op ‘het Zieke’ en het Huygenspark al besproken. Tot 2005 was er nog een derde, en destijds grootste, prostitutiestraat; de Poeldijksestraat in de Schilderswijk met 300 ramen. Deze ramen werden in 2005 gesloten waarna in januari 2006 de betrokken panden zijn gesloopt.
HAAGSE STRAATPROSTITUTIE
Rond 1900 was het Binnenhof een Haagse tippelzone. Overdag was het Binnenhof een druk verkeersknooppunt, maar ‘s avonds vond er prostitutie plaats, geslachtsverkeer dus. Om overlast van straatprostitutie te beperken of ‘beheersbaar te maken’ stelde Den Haag in 1983 een ‘tippelzone’ in, aan de Waldorpstraat in het Laakkwartier. Er werden voorzieningen gerealiseerd zoals een ‘huiskamer’ waar de prostituees terecht konden voor medische zorg, douche, eten, condooms en dergelijke. Vanaf 2000 werd de situatie rond de tippelzone naar het oordeel van de autoriteiten onbeheersbaar, mede door de opheffing van het bordeelverbod in 2000, opheffing van visumplicht voor Oostbloklanden, concentratie van illegalen, dealers en junks, maar ook door te weinig toezicht van de autoriteiten. Daarop ging Den Haag in 2006 op 1 maart over tot opheffing van de tippelzone.
ZELFBESCHIKKING IN DE PROSTITUTIE
Het besluit om prostitutie in Nederland te legaliseren rond de eeuwwisseling was deels gemotiveerd door het ‘vooruitstrevende’ idee dat het beter is om deze sector te reguleren en te belasten dan om deze te criminaliseren. Tegelijkertijd leefde de overtuiging dat het belangrijk is om sekswerkers meer controle te geven als het gaat om de omstandigheden waaronder ze werken. Zelfbeschikking werd niet anders benaderd dan andere sectoren waarin fysieke arbeid wordt verricht. Dit impliceert, op een problematische manier, dat zelfbeschikking en besluiten om een beroep uit te oefenen plaatsvindt onder dezelfde omstandigheden als in andere beroepen. Het besluit om sekswerker te worden wordt in deze gedachtegang genomen in totale vrijwilligheid en autonomie. Deze onderliggende veronderstelling ter discussie stellen wordt gezien als een rechtstreekse aanval op de autonomie van de sekswerker.